St. Martinusschool neemt afscheid van juf Annet

Juf Annet Griffioen nam vrijdag afscheid van haar St. Martinus. Meer dan 31 jaar zette zij zich met hart en ziel in voor leerlingen van alle leeftijden. Ze was een juf die elk feestje vierde en ze had oog voor iedere leerling en zijn of haar talenten.

Vroeg in de ochtend werd de geboren en getogen Emmeloordse opgehaald in een felrode mini cabrio. Op school werd ze onder luid gejuich en applaus ontvangen. Iedereen stond klaar voor haar dag. Een dag in het thema van Afrika. Een werelddeel dat een speciaal plekje heeft in het hart van Annet.

Onder gekleurde bogen door werd ze naar het midden van het schoolplein geleid om te genieten van een Afrikaanse dans opgevoerd door groep vijf. Een feestje is niets zonder verkleedpartij volgens deze juf. Alle kinderen waren dan ook gekleed in blauw en wit, vergelijkbaar met een schooluniform in Afrika. Ook haar collega’s hadden zich speciaal voor deze dag in Afrikaanse kleding gestoken. Klein en groot werd vervolgens verdeeld over meerdere groepen voor het volgen van verschillende workshops. Van djembé spelen, speerwerpen, het knutselen van sieraden tot water dragen op het hoofd. In en rondom het schoolplein bruiste het van spel en plezier. De dag vulde zich verder met dans, zang, menig schaterlach en een heerlijk patatje.

Een droombaan

In totaal stond Annet ruim 31 jaar voor de klas. Van kinds af aan droomde ze er al van om juf te worden. Haar carrière in het onderwijs begon bij de Pinokkio Kleuterschool in Oldemarkt. Daar genoot ze negen jaar lang met volle teugen van haar vak. Na onder andere het moederschap en een aantal jaar als kraamverzorgster pakte ze de onderwijsdraad weer op. In 2000 kwam de St. Martinusschool in beeld. Vol passie ging ze haar droom weer achterna. Ze startte als juf voor groep 5-6. Nu meer dan 22,5 jaar later eindigt ze haar loopbaan waar ze ooit mee begon: als kleuterjuf.

Waar Annet al die jaren het meest van genoot waren de feestjes en speciale momenten: de vieringen in de kerk, de bloemencorso’s, Sinterklaas, Kerst en natuurlijk ook de speurtochten tijdens kamp, vlotten bouwen, de schoolreisjes en niet te vergeten de jaarlijkse St. Martinusdag.

Ik, jij, wij, samen

Menig (oud) leerling, leerkracht en ouder koppelt deze uitspraak aan juf Annet. Naast de cognitieve en creatieve ontwikkeling was niets meer belangrijk dan aandacht voor de sociaal emotionele groei van het kind. Zonder moeite nam Annet alle tijd voor wie het nodig had. Ze luisterde en had aandacht. Niet alleen voor de kinderen, ook voor haar collega’s: “Annet was zorgzaam, eerlijk en gaf altijd advies.”

Voor deze liefdevolle juf bestaat er geen ik zonder jij, geen jij zonder wij en geen wij zonder samen. Alles staat met elkaar in verbinding en dat zorgt voor de ontwikkeling van een kind. De verbinding tussen kind, leerkracht en ouder is van grote waarde. Annet: “Ieder kind zou ik ook willen zeggen: geloof in jezelf! Dat is zo belangrijk. Je mag zijn wie je bent. Als je het geloof en vertrouwen in jezelf hebt, dan kun je meer dan je denkt.”

Het St. Martinusgevoel

Bij een afscheid hoort natuurlijk ook een persoonlijk cadeau. En dat kunnen de kinderen en leerkrachten van de St. Martinusschool als geen ander. Annet kreeg een lantaarn van hout met de vingerafdrukken van alle kinderen. Dit symbolische cadeau is een traditie van de school. Bij elke speciale gebeurtenis laat de St. Martinusschool haar licht branden en geeft ze het door.

Annet genoot zichtbaar van alle momenten samen met haar man, haar twee zoons, schoondochters en kleinkinderen. Ze sloot haar dag af met mooie woorden: “Vandaag heb ik het op en top gevoeld: het St. Martinusgevoel. Ik mocht deze dag samen met jullie vieren. Mijn tijd bij de St. Martinus is een groot geschenk waar ik met een grote glimlach en dankbaarheid op terugkijk. Ik ben een rijk en gezegend mens.”