Na tientallen jaren stopt Dick Janssen bij de Dodenherdenking

Dick Janssen heeft 45 jaar zijn bijdrage geleverd aan het regelen van de Dodenherdenking in Vollenhove. Nu zit zijn tijd erop: “Anders wordt het te lang, nieuw bloed is goed”, zegt de man die al vanaf de jaren ’80 betrokken was. Van die 45 jaar heeft de herdenking 43 keer plaatsgevonden vanwege de pandemie.

Dat kwam na een bezoek aan de dodenherdenking op Margraten. “Ik heb in het leger gezeten”, zegt hij over zijn aanwezigheid daar. Toen hij naar de Dodenherdenking in Vollenhove ging, schrok hij. “Ik vond de gang van zaken niet netjes. Het was allemaal goed bedoeld, maar er werd bijvoorbeeld over graven gelopen.”

En dus besloot hij het heft in eigen handen te nemen, samen met onder andere Harm Haasjes. “Ik heb jongens van de nationale reserve gevraagd, daarmee hebben we geoefend op de Oldenhof en zo kwam het tot stand.”

Eén van de eerste dingen die hij veranderde, was de route op de begraafplaats. “Heel veel mensen konden het leggen van de kransen niet goed zien. Daarop hebben we direct de route aangepast, nu kunnen alle mensen zien wat er gebeurt.”

Een paar jaar terug werd de afdeling Vollenhove van de nationale reserve opgeheven. “Dat is nu ondergebracht bij het leger. Dus ik had dit jaar via het leger aangevraagd dat ze zouden kome en, kreeg als antwoord dat het voor elkaar was.”

Toen Janssen op vakantie was, kwam het bericht dat op meerdere plekken in de gemeente Steenwijkerland mensen van de nationale reserve zouden komen. “Behalve in Vollenhove.” Dus stelde hij alles in het werk om afgelopen zondag nog geüniformeerden naar Vollenhove te krijgen. “En dat lukte, er kwamen er toch nog twee.”

Dat zorgde wel voor enige frustratie, vertelt hij. “Ik was het ook een beetje zat, je moet overal constant achteraan bellen. Maar wat wel leuk is om te doen: de scholen langsgaan. Je kunt de kinderen echt wat leren over de oorlog.”

Een Dodenherdenking die hem altijd bijblijft, is die van ruim vijftien jaar geleden. “Het peloton van oude strijders die Vollenhove bevrijd hebben, is hier toen geweest. Helemaal uit Canada. Na afloop kwamen ze bij me: ‘beautiful job’. Ze waren vereerd dat er zoveel aandacht was voor de gesneuvelden.”

Nu draagt hij de organisatie met een gerust hart over. “Ik weet zeker dat het nu doorgaat.”